Ένας αιρετός που αναλαμβάνει και θέση ευθύνης και δη σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα της Πρόνοιας και της κοινωνικής Πολιτικής, που αφορά ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, έχει να διαλέξει ανάμεσα σε 2 επιλογές για να ακολουθήσει .

Η πρώτη επιλογή είναι να εντοπίσει τα προβλήματα , να συζητήσει με τους εργαζομένους ώστε να βρεθούν κοινά αποδεκτές λύσεις μιας και αυτοί είναι που θα υλοποιήσουν τις όποιες αποφάσεις που έχουν σαν στόχο την βελτίωση των συνθηκών των δομών – το καλο εργασιακό περιβάλλον – τα εφόδια μέσα από τα οποία οι εργαζόμενοι θα βελτιώσουν τις υπηρεσίες και το εκπαιδευτικό τους έργο προς τους ωφελουμένους.                                                                                                                                                   

Ο δρόμος αυτός δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα . Απαιτεί διάλογο, συναίνεση, υποχωρήσεις , επαναπροσδιορισμό, ακόμα και συγκρούσεις.

Καλείσαι ακόμα να πάρεις και δύσκολες αποφάσεις, όμως πάντα με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, την ωφέλεια για τους πολίτες.

Η άλλη επιλογή είναι να μην κοιτάς κατάματα τα προβλήματα, πολλές φορές να κλείνεις τα μάτια κάνοντας ότι δεν τα βλέπεις, να αρκείσαι στα φιλικά κτυπήματα στην πλάτη και ενίοτε να σηκώνεις το χαλί και να τα πετάς από κάτω ελπίζοντας ότι κάπου κάποιος κάποτε θα τα βρει που ίσως τα αντιμετωπίσει. Όπως λέει και ο λαός μας, πέρασε και δεν ακούμπησε.

Διάλεξα την πρώτη επιλογή. Δύσκολα πράγματα. Έρχεσαι αντιμέτωπος με γραφειοκράτες, μία κεντρική εξουσία που δεν σε ακούει, που σου περικόπτει πόρους, με νοοτροπίες και πρακτικές που είναι ξεπερασμένες από τα πράγματα κι εσύ καλείσαι να κρατήσεις όρθιες τις Δημόσιες δομές, να τις μεγεθύνεις, να τις ανεβάσεις ένα σκαλοπάτι παραπάνω, ώστε να προκύψει ωφέλεια για το κοινωνικό σύνολο και όταν τις αποδώσεις στον επόμενο να είναι καλύτερες απ’ ότι τις παρέλαβες. Σ’ αυτή την προσπάθεια, με συνεργάτες τους εργαζομένους των δομών και πρέπει να το πω, συνάντησα πάρα πολλούς αξιοπρεπείς και εξαιρετικούς ανθρώπους με αίσθημα ευθύνης, καλή διάθεση, έτοιμοι να συμβάλλουν στην κοινή προσπάθεια για καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες προς τον πολίτη.

Καταφέραμε στον ένα χρόνο της νέας δημοτικής αρχής

1)Οι επί μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι να πληρώνονται κάθε μήνα απαλλάσσοντας τους από το άγχος και την αβεβαιότητα.

2)Αποφασίσαμε να διενεργηθεί έλεγχος στα οικονομικά της επιχείρησης με τα γνωστά αποτελέσματα.

3)Πήραμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα ώστε πλέον οι προσλήψεις έκτακτου προσωπικού να γίνονται με τη μεγίστη αξιοκρατία.

4)Ξεκάθαρα και αναρτημένα κριτήρια για τους ωφελουμένους σε παιδικούς σταθμους-κάρτα αλληλεγγύης-συσσίτιο-μαγαζί αλληλεγγύης.

5)Λήψη όλων των απαραιτήτων μέτρων έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να αφοσιωθούν απρόσκοπτοι στο έργο τους.

6)Απρόσκοπτη λειτουργιά της επιχείρησης χωρίς δημιουργία νέων χρεών και δειλά άλλα σταθερά βήματα στην εξόφληση παλιών χρεών που κληρονομήθηκαν.

Τις τελευταίες μέρες, , αντιμετώπισα ένα δύσκολο περιστατικό και πήρα μια πολύ δύσκολη απόφαση , να καταγγείλω τη σύμβαση μιας εργαζόμενης σε παιδικό σταθμό, αφού είχα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια συνεννόησης μαζί της για ανάρμοστη συμπεριφορά στους υπεύθυνους του παιδικού σταθμού και σε μένα προσωπικά, καθώς και της άρνησής της για εκτέλεση εργασίας(όπως περιγράφεται στο ΦΕΚ των παιδικών σταθμών) επ’ ωφελεία των παιδιών.

Έχω πλήρη συναίσθηση του τόπου και του χρόνου που ζούμε, όμως αυτό σημαίνει και υψηλότερο αίσθημα ευθύνης απ’ όλους μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.

Τώρα αν κάποιοι στοχευόμενα θέλουν να υπερασπιστούν το Λάθος είναι δικαίωμα τους, όμως για να έχει κάποιος καθαρή άποψη μπορεί να μιλήσει με τους εργαζομένους, να δει και να πάρει την άποψη τους, για το ποιες προσπάθειες κάνει η Δημοτική αρχή έτσι ώστε σήμερα που μιλάμε να πούμε ότι έχουν γίνει θετικά βήματα στην κατεύθυνση για καλύτερη λειτουργία και αναβάθμιση των δομών.

ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΜΑΣ ΚΡΙΤΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ, Η ΚΟΝΩΝΙΑ