χαιρετίζουμε σήμερα την έναρξη της 28^ης Εμποροβιοτεχνικής και Γεωργικής έκθεσης Δυτικής Μακεδονίας, σε ένα οικονομικό περιβάλλον που  είναι πραγματικά δραματικό.

Χαρακτηρίζαμε στην περσινή έκθεση, το περιβάλλον ζοφερό, αναφερόμενοι στα μεγάλα ποσοστά ανεργίας και στον μεγάλο αριθμό κλειστών επιχειρήσεων.

 Όμως τι να πούμε σήμερα αγαπητοί συμπολίτες που ένα χρόνο μετά  η κατάσταση έχει χειροτερέψει; Τι να πούμε για την ανεργία, που σύμφωνα με την τελευταία τριμηνιαία έκθεση της στατιστικής υπηρεσίας, στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας ξεπερνά το 30%, με τα ποσοστά των νέων, των γυναικών, των πτυχιούχων να βρίσκονται στα ύψη, αναγκάζοντας τους να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό, αποδυναμώνοντας ολοένα και περισσότερο την πατρίδα μας; Τι να πούμε όταν στα τελευταία στοιχεία για την έρευνα και την καινοτομία η Ελλάδα πιάνει πάτο, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στην έκθεση του ΟΟΣΑ; Πως θα φέρουμε την ανάπτυξη στον τόπο μας; Πως θα βρουν δουλειά οι νέοι μας;

Μιλάμε ένα χρόνο μετά για το ΕΣΠΑ, ενώ η απορροφητικότητα των κονδυλίων συνεχίζει να είναι χαμηλή, σύμφωνα με είδηση της τελευταίας εβδομάδας «πληγή για την οικονομία αποτελεί η εικόνα που παρουσιάζει η απορρόφηση του ΕΣΠΑ, από τα 24,3 δισεκατομμύρια, μόνο τα 9,2 διοχετεύτηκαν στην αγορά την τελευταία πενταετία».

Οι επιχειρήσεις μας έχουν ανάγκη από το κάθε ευρώ, προκειμένου να επιβιώσουν. Η οικονομία συνολικά, που διέρχεται τον τέταρτο χρόνο ύφεσης, έχει ανάγκη από το κάθε ευρώ. Δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε τους πόρους του ΕΣΠΑ να λιμνάζουν και να μην διοχετεύονται στην πραγματική οικονομία.

ανέφερα μερικά χαρακτηριστικά που περιγράφουν την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος. Όμως οι συνέπειες αυτής της κατάστασης αποτυπώνονται  έμπρακτα και με αριθμούς.

Την τελευταία δεκαετία η περιφέρειά μας έχασε το 6,5% του πραγματικού της πληθυσμού. Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα, και μιλάμε φυσικά για μία περίοδο που δεν υφίστατο αυτή η κρίση που τόσο σκληρά πλήττει σήμερα τη Δυτική Μακεδονία. Τι μέλλον επιφυλάσσει η πατρίδα μας, για την Δυτική Μακεδονία; Ποιο είναι το αναπτυξιακό πρότυπο που η κεντρική κυβέρνηση, η πολιτεία φιλοδοξεί να υλοποιήσει για τη Δυτική Μακεδονία;

Προχθές άκουσα την απόφαση του δικαστηρίου της Καρλσρούης, που έκρινε την συμμετοχή της Γερμανίας στα χρηματοδοτικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης, όχι το συνταγματικό δικαστήριο του Βερολίνου. Αυτό κυρίες και κύριοι, είναι ένα μικρό δείγμα του πως κάποιοι αντιλαμβάνονται την περιφερειακή ανάπτυξη και την αποκέντρωση. Πολύ συχνά η πατρίδα μας θέτει ως στόχο την σύγκλιση με την Ευρώπη, με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την σύγκλιση με τις ευρωπαϊκές πρακτικές, και βέβαια αυτό δεν είναι άσχημο. Δεν είναι κακό να υιοθετούμε δοκιμασμένες πρακτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη.

Δεν υιοθετούμε όμως τις λογικές αποκέντρωσης και ενίσχυσης της αυτοδιοίκησης που εφαρμόζουν οι προηγμένες χώρες της Ευρώπης. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Γερμανία διαχειρίζεται το 26% του ΑΕΠ, όταν στην πατρίδα μας το αντίστοιχο ποσοστό είναι 3%.   

Σημειώνω επίσης από την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών το πρόγραμμα «Αθηνά»» για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. «Θα ανοίξει η συζήτηση για την αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;». Και αναρωτιέμαι. Θα ανοίξει η συζήτηση και για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας; Θα συρρικνωθεί και το ΤΕΙ; Τι μέλλον επιφυλάσσεται επιτέλους για την Δυτική Μακεδονία;

Η περιοχή μας το χειμώνα που έρχεται ετοιμάζεται να δεχτεί ένα ακόμα πλήγμα. Οι συμπολίτες μας θα υπερφορολογηθούν σε σχέση με τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας και θα μειωθεί και άλλο το διαθέσιμο εισόδημά τους, γιατί αυτό ακριβώς συνιστά η εξίσωση του πετρελαίου κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης, χωρίς το οποίο στην Δυτική Μακεδονία δεν μπορούμε να ζήσουμε τον χειμώνα.

Δεν περιέγραψα αυτή την κατάσταση για να μείνω εδώ. Είμαι από τους ανθρώπους που υπηρετώ την αυτοδιοίκηση και αγωνίζομαι καθημερινά για ένα καλύτερο αύριο, για ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο και τους κατοίκους του. Όμως αυτό το μέλλον, δεν θα το πετύχουμε αν η ηγεσία του τόπου δεν συνειδητοποιήσει ότι χρειάζονται μεγάλες και βαθιές τομές που αφορούν τον τρόπο άσκησης εξουσίας, καθώς και ότι εκτός από την δημοκρατία πρέπει να μας ενδιαφέρει και η αποτελεσματικότητα.

 Πως μπορώ να χαρακτηρίσω το γεγονός, ότι για να προχωρήσει ένα δημόσιο έργο πρέπει να περάσει από 4 ή και περισσότερα επίπεδα ενστάσεων; Πως γίνεται να έχουμε 10 φορές περισσότερα έργα που χρειάζονται περιβαλλοντική αδειοδότηση, από αυτά που έχουν κατά μέσο όρο στην Δυτική Ευρώπη;  Πιστεύει κανείς από εμάς ότι προστατεύουμε πιο αποτελεσματικά το περιβάλλον; Έχει αναρωτηθεί κανείς από εμάς τις διαδικασίες που χρειάζονται για να αδειοδοτηθεί μια επιχείρηση ή μια κτηνοτροφική εγκατάσταση; Μπορούμε επιτέλους σε αυτόν τον τόπο να συνειδητοποιήσουμε ότι χρειαζόμαστε ευέλικτο και αποτελεσματικό κράτος; Γιατί μόνο έτσι θα έρθει η ανάπτυξη. Δεν έχουμε το περιθώριο να βλέπουμε ανθρώπους με φαντασία, με δυναμική, με όνειρα να προσπαθούν να ξεκινήσουν επιχειρήσεις και να μην μπορούν. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να βλέπουμε ανθρώπους να εγκαθιστούν τις επιχειρήσεις τους σε γειτονικές χώρες, μόνο και μόνο, επειδή έχει ξεκάθαρο και πιο απλό φορολογικό σύστημα.  

Είναι βέβαιο ότι η ανάπτυξη σε αυτόν τον τόπο θα προέλθει  από την ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, o οποίος καλείται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στο νέο τοπίο που ανατέλλει. Και εάν θέλουμε να εστιάσουμε και να δώσουμε βαρύτητα σε όρους όπως η ποιότητα, η ανταγωνιστικότητα, η εξωστρέφεια, η καινοτομία και η ανταγωνιστικότητα, σημαίνει ότι μία σειρά από συνήθεις αδειοδοτικές διαδικασίες πρέπει να αποτελούν ρουτίνα, ώστε να δώσουμε έμφαση στα μεγάλα, στα σοβαρά, σε εκείνα που δίνουν προστιθέμενη αξία στα προϊόντα που παράγουμε. 

Φυσικά υπάρχει και το  ζήτημα της ανάπτυξης. Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ποια είναι τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και πόσο μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε. Ο ενεργειακός χαρακτήρας της περιοχής μας, η Εγνατία, οι κάθετοι άξονες, οι λίμνες μας, το τεράστιο πολιτιστικό μας απόθεμα, είναι το δυναμικό της περιφέρειας, εάν δεν δουλέψουμε, δεν επενδύσουμε σε αυτά, εάν δεν τα αναδείξουμε, δεν πρόκειται να διαφοροποιηθούμε αναπτυξιακά.

Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Δυτική Μακεδονία πρέπει να αποκτήσει την αναπτυξιακή ταυτότητα που χρειάζεται. Στην κατεύθυνση αυτή της τοπικής ανάπτυξης, οι δυνάμεις του τόπου, το ανθρώπινο δυναμικό, το εμπορικό επιμελητήριο, όλοι μας, με την καθημερινή προσπάθεια που καταβάλλουμε έχουμε ρόλο και ευθύνη να αναδείξουμε τα ζητήματα και να προσπαθήσουμε για ένα καλύτερο μέλλον. Πρέπει να διεκδικήσουμε την ανάπτυξη, τους πόρους που χρειαζόμαστε σαν περιοχή. Πρέπει να διεκδικήσουμε τον αναπτυξιακό ρόλο της Δυτικής Μακεδονίας.  Δεν είναι δυνατόν όλα τα πράγματα να συμβαίνουν στην Αθήνα. Η πατρίδα μας δεν μπορεί να επιβιώσει έτσι.

Εδώ από το βήμα της 28^ης Εμποροβιοτεχνικής και Γεωργικής Έκθεσης Δυτικής Μακεδονίας, θέλω να τονίσω πως οφείλουμε να ενισχύσουμε την εξωστρέφεια της περιφέρειάς μας. Διαθέτουμε ένα τεράστιο δυναμικό σε πάρα πολλούς τομείς και πρέπει να το αναδείξουμε. Πρέπει με βάση αυτό να προσελκύσουμε κόσμο, επενδύσεις και να αυξήσουμε την επισκεψιμότητα της περιοχής μας.

Συγχαρητήρια στον πρόεδρο του εκθεσιακού κέντρου και στον πρόεδρο του ΕΒΕ για την φετινή διοργάνωση, εύχομαι η έκθεση να έχει κάθε επιτυχία γιατί το έχει ανάγκη ο τόπος το έχουμε ανάγκη όλοι μας.