,,Κυβερνάν εστί προβλέπειν,, Σόλων

Η φύση του ανθρώπου και τα πολιτεύματα
η πραγματικότητα και οι απορρέουσες Αλήθειες

…Τα φυσικά χαρίσματα, όπως η πνευματική ευστροφία, ο δυναμισμός, η υπομονή, το ταλέντο, η εργατικότητα και άλλα, δημιουργούν μια ξεχωριστή προσωπικότητα στο κάθε άτομο.
Αλλά και τα επίκτητα προσόντα όπως η γνώση, η παιδεία και πολλά άλλα, τονίζουν μια σχετική -έως και απόλυτη- ατομική ιδιαιτερότητα.
Η ανομοιότητα αυτή είναι περισσότερο εμφανής, όταν στα ενδόμυχα του ανθρώπου, βρίσκονται σε διέγερση διάφορες (φυσικές, αλλά και επίκτητες) κακές ιδιότητες, που είναι ριζωμένες στον εσωτερικό του κόσμο και είναι αδύνατον να εξαλειφθούν τελείως, ιδίως οι φυσικές.
Οι ιδιότητες αυτές, όπως η απληστία, η κακία, η βία, η εγκληματικότητα, η πονηριά, η αγνωμοσύνη, η απάτη, το άνευ ηθικών φραγμών προσωπικό συμφέρον και άλλες εκτραχύνσεις, διαταράσσουν την ισορροπία της ανθρώπινης ενεργητικότητας.
Προσωπικά πιστεύω, ότι η παιδεία είναι μια υπόθεση ρύθμισης και επιβολής στον ίδιο τον εαυτό μας. Στην πλήρη και θετική μορφή της, κατευνάζει ή απομονώνει τα κακά ένστικτα και συγχρόνως δραστηριοποιεί και εξωτερικεύει τα καλά.
Στην προκειμένη περίπτωση, έχουμε την ατομική ηθική. Με λογικό επακόλουθο, τη διαμόρφωση της Αρετής του κοινωνικού συνόλου. Τότε μόνον τα άτομα θα μπορούν να συμμετέχουν, να συνεισφέρουν, να απολαμβάνουν, να διατηρούν τον έλεγχο της κατάστασης και να έχουν την ίδια φωνή στη διαχείριση των κοινών. Και σ’ όλους τους τομείς, η ευθύνη της εφαρμογής να ανατίθεται στους επαΐοντες. Όμως είναι δυνατόν να υλοποιηθούν όλα αυτά και μάλιστα στη χώρα μας;
Η σημερινή πολιτειακή πραγματικότητα, αλλά και ο τρόπος διακυβέρνησης της χώρας μας εδώ και πολλές κοινοβουλευτικές δεκαετίες, μαρτυρεί ότι τα πάντα γίνονται «ερήμην» του λαού, από μια εκλεγμένη και ανυπόλογη «Ολιγαρχία», που δικαιολογεί τη στάση της παρουσιαζόμενη πάντα σαν υμνητής και υποστηρικτής της Δημοκρατίας.
Χωρίς τους ενδοιασμούς, που προέρχονται από την τελματώδη πραγματικότητα του «δε γίνεται τίποτα» και ξεπερνώντας την πολιτική μας απραξία, πρέπει από «κυρίαρχοι» υπήκοοι να γίνουμε ισότιμοι και υπεύθυνοι πολίτες. Πως όμως;
Γ.Δ.


Κείμενα: Γιώργος Δαδαμόγιας
Συνεργάζονται: Ο Μανώλης Χατζημανώλης και η Νικολέτα Μάρτου

Οι ενότητες θα συνδεθούν με μουσικές παρεμβάσεις

Συνδιοργάνωση ΔΕΠΑΚ – Μουσείο Σύγχρονης Ιστορίας Δήμου Κοζάνης – ΗΡΙΔΑΝΟΣ

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010 και ώρα 8,30 μ. μ.
στο Μουσείο Τοπικής Ιστορίας Κοζάνης Βιτσίου 29

Είσοδος Ελεύθερη