Στην Κοζάνη του μεσοπολέμου οι προσπάθειες για την εξεύρεση δανείου υδροδότησης της πόλης ήταν άοκνες. Στις γειτονιές οι καυγάδες στις βρύσες, τα λεγόμενα «πηγάδια», ήταν γεγονός καθημερινό.

Δεν ήταν λίγες οι στάμνες που έσπαζαν πάνω στην προσπάθεια της διατήρησης της «αράδας». Όμως στην Ερμακιά (Φραγκότσι) οι πηγές περίμεναν να τροφοδοτήσουν την πόλη με το χωνευτικό νερό που υπήρχε μέχρι τότε.

Ο πρώτος δημοτικός άρχοντας που ξεκίνησε αυτές τις προσπάθειες ήταν ο Δήμαρχος Αστέριος Καραγκούνης (1929-1934). Δυστυχώς λόγω πολιτικών ασταθειών εκείνης της περιόδου οι προσπάθειες του δεν τελεσφόρησαν. Λόγω μη δανειοδότησης του Δήμου από την Εθνική Τράπεζα, του ποσού των 15 εκ. δραχμών και τις έλλειψης υποθήκευσης περιουσιακών στοιχείων του Δήμου Κοζάνης.

Η σιδηροδρομική γραμμή που είχε χαραχθεί(Καλαμπάκας-Γρεβενών-Κοζάνης-Βεροίας-Θεσσαλονίκης) εγκαταλείφθηκε από την Βελγική εταιρεία που είχε υπογράψει σύμβαση με το ελληνικό Κράτος, για δύο λόγους. Αρχικά γιατί ο Δήμος αδυνατούσε να εγγυηθεί την χορήγηση 500 κυβ. μέτρων νερού για τις ατμάμαξες και δεύτερον γιατί έπεσε έξω λόγω έλλειψης κονδυλίων.

Στην μετέπειτα Δημοτική αρχή του Αστερίου Τερπου,(1934-1938) δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια για τη μεταφορά του νερού της Ερμακιάς παρ’ ότι ο Καραγκούνης είχε ιδρύσει το Ταμείο Εξυγιάνσεως και Υδρεύσεως για τη συγκέντρωση χρημάτων.

Με την εγκαθίδρυση του καθεστώτος του Ι. Μεταξά και την άμεση εντολή του

προς την Εθνική Τράπεζα, για τη χορήγηση δανείου, 20 εκ. δραχμών προς τον Δήμο Κοζάνης τον Οκτώβριο του 1936, αλλά και την ανταλλαγή οικοπέδου για τη στέγαση της στην πόλη , τα έργα μεταφοράς (εξωτερικό δίκτυο) εκτελέστηκαν και το νερό έφθασε και εγκαινιάσθηκε στο λόφο της Αγίας Παρασκευής το Νοέμβριο του 1937 από τον Δεσπότη Ιωακείμ.

Κι ύστερα η ζωή της πόλης και των πολιτών άλλαξε, και μαζί με το νερό κυλούσε κι ο καιρός κι έφευγε… ώσπου ήρθε το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Το πως βρέθηκε ο Ι. Μεταξάς στην πολιτική σκηνή της χώρας είναι μεγάλο κεφάλαιο. Την 6η Αυγούστου 1936, ο Ι. Μεταξάς, επικαλούμενος τον κίνδυνο εσωτερικών ταραχών και την ασταθή διεθνή κατάσταση, και με την σύμφωνη γνώμη του βασιλιά Γεωργίου Β΄, επέβαλε προσωπική δικτατορία, και θέλοντας τους νέους στο πλευρό και υποστηρικτές των ιδεών του, για τη δημιουργία του Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού, δημιούργησε την Ε.Ο.Ν.(Εθνική Οργάνωσις Νεολαίας).

Γενικός αρχηγός της νεολαίας γίνεται ο διάδοχος Παύλος και στην Ε.Ο.Ν. εντάσσονται όλοι οι νέοι ως Φαλαγγίτες και Φαλαγγίτισσες ενώ τα μικρότερα παιδιά ως Σκαπανάκια (σκαπανείς και σκαπάνισσες).

Έτσι την 4η Αυγούστου 1936 ο Ι. Μεταξάς και ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ καταργούν τον Κοινοβουλευτισμό και εγκαθιδρύουν ελκυόμενοι από τα αντίστοιχα φασιστικά-εθνοσοσιαλιστικά καθεστώτα της Ευρώπης, το Εθνικό Φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936.

Η Ε.Ο.Ν. δημιουργήθηκε με στόχο την ηθική παρασκευή των νέων με ομοψυχία και πειθαρχεία. Το αποτέλεσμα αυτό της εκπαιδεύσεως απέβει πολύτιμο στον επερχόμενο πόλεμο, όταν οι επίστρατοι ξαφνικά με επιστράτευση άδειασαν τις θέσεις στίς δημόσιες υπηρεσίες και εργοστάσια, με παραγωγή ζωτικής σημασίας για τους πολίτες.

Όσοι νεολαίοι δεν εντάχθηκαν στην Ε.Ο.Ν.. διώχτηκαν οι ίδιοι και οι γονείς τους, διότι θεωρήθηκαν κομμουνιστές και επικίνδυνοι για το Έθνος, με αποτέλεσμα να αναγκασθούν να υπογράψουν «Δηλώσεις μετανοίας» ή να εξορισθούν.

Γενική είσοδος: 10 €

Για τους «Φίλους του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ»: 8 €

Ισχύουν εισιτήρια του Ο.Γ.Α

Πληροφορίες στα γραφεία του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, στην «Αίθουσα Τέχνης» και στο τηλ. 24610-24062